بازگشت به خویشتن

ماه رمضان هم تموم شد ... با سکوتی پر از غم ، دردی در دل و بغضی در گلو رفتنش را تماشا میکنم بی آنکه توانایی آن را داشته باشم که مانع این رفتن شوم ..
در واقع این ماه رمضان نیست که میرود این منم که می روم ...

تو بگشا گوش دل...پروردگارت با تو می گوید : تو را در بیکران دنیای تنهایان، رهایت من نخواهم کرد... عزیزا، من خدایی خوب می دانم، تو دعوت کن مرا بر خود...به اشکی، یا خدایی، مهمانم کن... که من چشمان اشک آلودت را دوست می دارم...