بازگشت به خویشتن

به نام خدا
به جز مردم گمراه چه کسی از لطف خدای خود نومید است.
از رحمت خدا نومید نباشید که جز کافران هیچ کس از رحمت خدا نومید نیست.
به خدا متوسل شوید که او مولی(نگهبان و حافظ و ناصر) شماست و نیکو مولا و نیکو ناصری است.

روی این آیات و خیلی آیات مشابه اینها فکر کنید ، مخصوصا وقتی که همه درها رو به روتون بسته میبینید و ناامیدی سراغتون میاد... من هم میخوام بیشتر فکر کنم.. میخوام از نو شروع کنم..وقتی این وبلاگ رو ایجاد کردم میخواستم از نو شروع کنم.. میخواستم تو فضایی بنویسم و تو فضایی باشم متفاوت از روزمره گی ها و خیلی چیزهای نه چندان خوب دیگه.. میخواستم زیبایی های واقعی رو بشناسم و لمس کنم.. البته نه اینجا بلکه تو وجود خودم و همه موجودات عالم...اینجا وسیله ای بود برای رها شدنم از خیلی چیزها  و وصل شدنم به خیلی چیزهای دیگه ...الحمدالله موثر هم بود.. وحالا که میخوام دوباره از نو شروع کنم دنبال چیزهای زیباتری هستم..سختی های زیادی رو پشت سر گذاشتم اما خیلی خیلی چیزهای باارزش تر به دست آوردم..خدا رو شکر میکنم که من رو با سختیها و دردها آشنا کرد تا نگاهم به دنیا متفاوت باشه و با ظرافت بیشتری به دنیای اطرافم نگاه کنم..حداقل مثل کسایی نباشم که حتی لذت داشته های خودشون رو هم درک نمیکنن...