بازگشت به خویشتن

به نام خدا

دلم بدجوری گرفته... از اون گرفتن هایی که به این سادگی ها باز نمی شه... تنها چیزی که توی این دنیا داشتم رو از دست دادم، تنها چیزی که توی سخت ترین شرایط روحیه منو حفظ می کرد و نمی ذاشت کم بیارم...
الان برای ادامه فقط دارم خودمو گول میزنم.. همین
بگذریم ... این بار هم مثل همیشه می گذرم ... مثل همه بارهایی که بغض خفه ام می کرد، اما نتونستم رهاش کنم و از کنارش گذشتم... بغض اگه خفه ام کنه بهتر از اینه که هر جایی بشکنه و رها بشه....