بازگشت به خویشتن

به نام خدا
خیلی دلم میخواست که من هم برای اردوی جنوب ثبت نام می کردم و می رفتم! اما انگار ...
اصلا جنوب کجا ‍، من کجا ؟! 
چند باری فرم ثبت نام را باز کردم تا پر کنم . اما نتوانستم ، دستانم که نه، اما دلم لرزید! از لرزش دلم ، دستانم سکوت کردند!
برای رفتن خلوص نداشتم ... این خالص نبودنم از همیشه برایم ملموس تر بود... شاید کمی زیادی به خود سخت می گیرم ! شاید با خودم باید می گفتم این هم فقط یک اردو است . مثل همه اردو ها .. خلوص دیگر اینجا معنی ندارد... شاید باید با خودم  می گفتم این فقط یک بازدید است همین و دیگر هیچ!... خلوص دیگر اینجا معنی ندارد ...
اما مگر میتوانستم این ها را باور کنم. می توانستم باور کنم که یک سفر معمولی است ؟!

خوش به حال همه آنهایی که می روند در حالی که نیت شان برای رفتن مقدس است.

و ...
 از همه انهایی که ثبت نام کرده اند ، چه کسی می داند تا آخرین لحظه رفتن، می رود یا می ماند؟!
 و از همه آنهایی که ثبت نام نکرده اند ، چه کسی می داند تا آخرین لحظه رفتن، می ماند یا می رود؟!