سلام دوست عزيز....من از تواضع شما چيزي نمينويسم...فقط چيز ديگري هم هست كه من اضافه ميكنم با اجازه ات
من نيز دخترم اما .... دختري که با هر نگاهم ، خنده ام ، حرف زدنم , راه رفتنم ، عشوه هايم ، کوتاهي در پوشش و حجابم ، آن روح پاک و مقدس - که همانا روح الهي است - را اين گونه از مبدا خويش دور نموده ام .
جز تمام اينها...فكر كردنم،نگاهم به تمام موجودات اطرافم...كوتاهي ام به عنوان دختر خانه و باري كه نه تنها از دوش مادر بر نداشته ام كه خود نيز بر آن افزوده ام...تمام راز زن بودن در ظاهر پنهان نيست....باطنم...لطافتم...ايمانم...خرج چه شد؟....
يا علي مدد
