منم دلم براي بعضي روزاي زندگيم تنگ شده. اما براي بعضي وقتاش نه.زندگي همش يک سري خاطره ست. خاطره هاي خوب و بد.
تازگيا يک از دوستان قديميم بعد 5 سال بهم زنگ زد. فکرشو بکن!!! چطور روشون ميشه!!! ولي جوابشو ندادم. چون دلم از خيلي آدما گرفته. آدمايي که موقع بدبختياشون ياد ما مي کنن. و بعد تنهامون ميذارن. خداااااااااااااااا چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ چرا ما اينطوري شديم؟ چرا همه ما رو رها کردن حتي تو؟ نمي گم خيلي خوبم ولي مستحق اين نبودم که بعد اين همه تلاش و سختي الان نتونم ازدواج کنم و بيکار باشم. تو خونه بشينم و باز تلاش و باز بي فايده! چرا؟ دلم براي روزايي که با اميد کاري رو مي کردم تنگ نشده چون اونموقع نمي دونستم که اميد فقط يک وهمه. يک وهم شيرين!!!!!!!!!!!! خداااااااااااااااااا صدامو ميشنوي؟