صلاح نمي‏بينم اوج زيبايي نوشته‏تون رو با توصيف ناقص خودم خراب كنم.

اين متن رو توي لينك‏هاي روزانه‏م لينك كردم؛ وبلاگ‏تون رو هم توي لينك‏هام! البته قابلي نداره.

شرمنده گلم
چقدر غلط ديكته ي داشتم

ميدوني ابجب گلم:
يه روز يه پدري به پسرش ميگه بيا رو اين كاغذ خط خطي كن
بعد يه پاك كن بهش ميدعه ميگه خطها رو پاك كن
بعد ميپرسه از پسرش كه:
آيا آثار قلم روي كاغذ كاملا از بين رفته؟
پس ميگه نه پدر جان ، خطها پاك شده ولي اثرش هنوز باقيه.
پدر ميگه :
حالا ميشه كاغذ رو مثل اوش كرد؟
پس ميگه :نميدونم چه جوري؟
پدر ميه:كاغذ رو بايد فرستاد به همون كارخونه اي كه كاغذ رو ساخته ، تا دوباره خميرش كنه و ازش يه كاغذ نو و سالم و سفيد بسازه.
عزيز دلم
دل ما هم مثل همون كاغذه
با توبه گناهها پاك ميشه ولي ممكنه اثرش بمونه
كه با نزديك شدن به خدا و توكل و توسل به ائمه اطهار بايد دل رو به سازندش سپرد تا مثل اولش كنه
...........................دعام كن

سلام عزيز دلم
متن با احساس و قشنگت رو خوندم
خوشحالم كه را رو خودت پيدا كردي
دست ما رو هم بگير
ساختن سخته ولي وقتي به نتيجه برسي
تمام سختيعات به چشم شيريني مياد
بهشت را به بها ميدهند